Βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Έρημη η πόλη. Διαβάτες σπανίζουν. Όλοι ζούμε μια αβεβαιότητα. Το αντικείμενο της κουβέντας με τον πρόεδρο του ιστορικού Αετού Πατρών, Γιώργο Θεοφανόπουλο, δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό.
Μιλήσαμε μαζί του για τη διακοπή των προπονήσεων, αλλά και για την ομάδα του. Φυσικά τον ρωτήσαμε για τον βαθμό στον οποίο τα νέα δεδομένα έχουν επηρεάσει την επιχείρησή του.
Τι οδηγίες δώσατε στους ποδοσφαιριστές;
«Από την πρώτη ημέρα ήμασταν σαφείς και πειθαρχημένοι στης οδηγίες του υπουργείου υγείας. Πέρα από αυτό προχωρήσαμε και σε ενημέρωση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έτσι ώστε να ενημερώσουμε τους φίλους της ομάδας, αλλά και τους ποδοσφαιριστές μας».
Ποια είναι η πρότασή σου για τα πρωταθλήματα;
«Έτσι, όπως έχουν γίνει τα πράγματα, αυτό που προέχει είναι η υγεία των αγαπημένων μας και η προσωπική. Το ποδόσφαιρο έρχεται σε τρίτη μοίρα. Θεωρώ ότι δεν θα συνεχιστεί το πρωτάθλημα για φέτος, κάτι που με βρίσκει σύμφωνο».
Θα συνεχίσεις διοικητικά και τη νέα σεζόν στον Αετό Πατρών;
«Πρώτα απ΄ όλα να είμαστε καλά και υγιείς. Να δούμε αρχικά τι θα γίνει με το πρωτάθλημα. Η έλευση τον άλλο μήνα του νέου μεταγραφικού αποκτήματος της οικογένειας, αλλά και το γεγονός ότι ο μεγάλος μου γιος προετοιμάζεται για τις πανελλήνιες (εφόσον γίνουν), δεν θα μου αφήσουν ελεύθερο χρόνο που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είμαι στην ομάδα του Αετού, στην ομάδα της Αγίας Σοφίας και θα την στηρίζω όσο μπορώ».
Σε ενδιαφέρει να ασχοληθείς με την ΕΠΣ Αχαΐας;
«Είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί, αλλά στην παρούσα φάση είναι κάτι που δεν με ενδιαφέρει».
Εσύ Γιώργο ως επιχειρηματίας στον τομέα της εστίασης, τα νέα δεδομένα πόσο έχουν επηρεάσει την επιχείρησή σου;
«Ο κλάδος της εστίασης τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε μια ύφεση. Ήρθε και η ακύρωση του καρναβαλιού και το κλείσιμο τον καταστημάτων, λόγω της πανδημίας και ήταν η χαριστική βολή για αρκετούς συναδέλφους του χώρου.
Πέρα από αυτό το προσωπικό που εργάζεται, αντιστοιχεί σε χιλιάδες ανθρώπους και οικογένειες. Οπότε, καταλαβαίνετε ότι όλα πάνε αλυσιδωτά. Το μόνο σίγουρο πάντως, αν και είμαι πολύ αισιόδοξο άτομο, την επόμενη ημέρα, μετά από το τέλος του ιού, τίποτα μα τίποτα δεν θα είναι ίδιο».
