Κάθε Σαββατοκύριακο γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τα ΜΜΕ της περιοχής να διαφημίσουν και να προβάλλουν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της Αχαΐας.
Έχοντας λοιπόν μπροστά τους έναν τεράστιο «όγκο» αγώνων κάθε αγωνιστική και στις 3 κατηγορίες, αφού διεξάγονται περίπου 40 παιχνίδια και γίνεται μια προσπάθεια να καλυφθούν τα σημαντικότερα από αυτά με αναλυτικές περιγραφές, φωτογραφίες, ακόμα και βίντεο, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι χρειάζονται αρκετοί «εθελοντές» που αγαπάνε και βλέπουν σαν χόμπι την κάλυψη ενός αγώνα, ώστε να βοηθήσουν την δημοσιογραφία της Αχαΐας να προβάλλει το προϊόν μας, όσο καλύτερα γίνεται.
Αυτά τα παιδιά τρέχουν κάθε Σάββατο στα γήπεδα, κάθονται μετά περίπου μία ώρα στο σπίτι τους να γράψουν το κείμενο του αγώνα και να ανεβάσουν τις ανάλογες φωτογραφίες, αφιερώνουν γενικά πολύ χρόνο από το Σαββατοκύριακο τους, για να φτάσουμε όλοι μαζί ψηλά σε θέμα προβολής τα πρωταθλήματα της περιοχής μας.
Και είναι άκρως απαραίτητοι σε αυτή την προσπάθεια, αφού οι επίσημοι δημοσιογράφοι μας που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό είναι σχετικά λίγοι και με αρμοδιότητες και στις εφημερίδες τους, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να παρευρίσκονται συνεχώς και ιδιαίτερα τις Κυριακές σε κάποιο από τα 40 παιχνίδια που προαναφέραμε.
Και όμως, αντί αυτά τα παιδιά να τα επιβραβεύουμε και να τα στηρίζουμε να γίνουν περισσότερα σε κάθε αγωνιστική, προσπαθούμε με τον τρόπο μας να τα διώξουμε από τον χώρο και δεν τα αφήνουμε να κάνουν αυτή την σημαντική δουλειά για όλους μας. Υπάρχουν συγκεκριμένοι διαιτητές (προς το παρών δεν θα αναφερθούν τα ονόματα τους…) που τους δημιουργούν πρόβλημα εισόδου στο γήπεδο λόγω μη δημοσιογραφικής κάρτας, δεν τους αφήνουν να πάρουν τις αρχικές συνθέσεις των ομάδων για να καλύψουν ραδιοφωνικά και μή τον αγώνα, κάτι που όπως καταλαβαίνει κανείς είναι άκρως απαραίτητο για κάποιον που κάνει αυτή την δουλειά, να έχει τις αρχικές 11άδες και συνολικά το ρόστερ των ομάδων.
Και όλα αυτά με τον φόβο των συγκεκριμένων αυτών διαιτητών, που τελικά όπως φαίνεται τους νοιάζει μόνο η προσωπική τους καριέρα και όχι η προβολή ενός αθλήματος που όλοι αγαπάμε. Δεν εξηγείται αλλιώς ο φόβος του να βγάλουμε μια φωτογραφία το φύλλο αγώνος για να μπορέσουμε να κάνουμε την κάλυψη του αγώνα ή το να έχουν την δυνατότητα κάποιοι «εθελοντές» να βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο, ήσυχα και όμορφα σε μια γωνία (όπως γίνεται εξάλλου) και να καλύψουν το γεγονός.
Αστειότητες πραγματικά, λες και θα δημιουργήσουν επεισόδια οι «εθελοντές» ή θα δημοσιεύσουν κάπου το φύλλο αγώνος του παιχνιδιού, το οποίο μάλιστα πριν την έναρξη του αγώνα που το ζητάνε για φωτογράφιση είναι κενό και αναγράφει μόνο τις 18άδες. Ούτε υπογραφές αρχηγών, ούτε γκολ, ούτε γεγονότα που μπορεί να συμβούν στο παιχνίδι και αναγράφονται στις παρατηρήσεις.
Καταλαβαίνουμε πολλές φορές το «γράμμα του νόμου», καταλαβαίνουμε την επιρροή που έχουν και οι νεαροί συγκεκριμένοι διαιτητές από τα μεγαλύτερα «κεφάλια» αυτών στην διαιτησία να τηρούνται κάποια στερεότυπα, όμως βάλτε καλά στο μυαλό σας ένα πράγμα κύριοι. Μιλάμε για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, μιλάμε για προβολή μερικών παιδιών, ακόμα και εσάς, μιλάμε για την ικανοποίηση όλων μας μετά τον αγώνα να καθόμαστε να διαβάζουμε για αυτόν, να πειραζόμαστε, να κάνουμε πλάκα ο ένας στον άλλον.
Σταματήστε στον βωμό της κάθε καριέρας σας να εμποδίζετε αυτή την ικανοποίηση όλων μας. Και αναφερόμαστε περισσότερο και σε αυτούς που θέλουν να τηρούνται τόσο ευλαβικά κάποιοι τύποι. Που το πρόβλημα τελικά του ποδοσφαίρου μας είναι οι κάποιοι «εθελοντές» που βοηθάνε στην προβολή και ανάπτυξη του και όχι όλα τα υπόλοιπα. Για κάποιους από εσάς και από εμάς, ίσως το ποδόσφαιρο είναι «επαγγελματική» υποχρέωση, για πολλούς όμως από τους υπόλοιπους είναι «ερασιτεχνισμός». Και καμιά φορά στον ερασιτεχνισμό, κάνουμε και τα «στραβά μάτια» για να περνάμε όλοι καλά.
Από την συντακτική ομάδα του patragoal.gr
